วันหยุด
สวัสดีเราชื่อเฟินวันนี้เป็นวันแรกที่เราตื่นเช้าที่สุดรู้ไหมว่าตื่นกี่โมง...ตื่นตั้งแต่ตี 1 ไม่น่าเชื่อเนอะว่าเราจะตื่นเช้ามาช่วยพ่อเขะขี้ยางได้เพราะว่าเราอยากจะช่วยพ่อด้วยและแต่ได้ถามว่าช่วยได้เยอะไหมไม่เยอะหลอกเป็นเพราะว่าเรากลัวความมืดเราเลยเดินตามตูดพ่อตลอดเวลาแต่เชื่อไหมว่าเราชวนพ่อคุยตลอดทางเลยแล้วไปถึงแปลงสุดท้ายเราเดินหกล้มแล้วดันโชคร้ายอ่ะดิทำโทศัพท์ตรงหายเราตกใจมากเลยดิแต่ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีเพราะว่าเราเดินหาโทรศัพท์เจอแล้วเราก็มาเดินเล่นรอพ่อขายขี้ยางเสร็จเราก็รอเอาตังจากพ่อ..พ่อให้ตังคนตัดยางเสร็จเราก็ถามพ่อว่า "แล้วของน้อลล่ะ" พ่อก็ยื่นตังค์มาให้เราพันหนึ่งเป็นอะไรที่ดีมากแล้วเราก็รอกินข้าวเพราะว่าจะต้องไหว้ศาสเจ้าที่ก่อนพอบอกเสร็จเราก็เอาจของที่ไหว้เจ้าที่มากินกัน...กนเสร็จอะไรเสร็จเราก็กลับมาบ้านหลังจากนั้นเราหลับยาวเลยและสงสัยกันอ่ะดิว่าทำไมเราถึงหลับยาวก็เป็นเพราะว่าเราง่วงมากอ่ะดิแล้วพอตื่นมาพ่อก็พาเอาเราไปทำต่อด้วยไปตลาดนัดเชื่อป่ะว่าเราทำตังค์100บาทแต่เชื่อกันไหมแม่งก็ยังโชคดีอยู่น่ะซื้อของเสร็จเราก็ออกมาที่รถเราก็เจอตังค์เราแม่งดีใจสุดๆอ่ะ
อยากเห็นหน้าตาเราอ่ะดิเดี๋ยวมาคอยดูกันว่าหน้าเราจะเป็นยังไงอ่ะๆๆๆดู
เนี้ยเราเอง...เราเป็นตลกน่ะคนสนิทเท่านั้นถึงจะรู้ บ้าบอ แถมยังทะลึ่งตึงตังอีกตั้งหาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น